Bajkowy Żłobek

Żłobek Miejski Nr 3
w Białymstoku

Adaptacja dziecka do żłobka

                                

   Rozpoczęcie przez dziecko edukacji żłobkowej jest przełomowym momentem  w jego życiu społecznym.Dla wielu dzieci oznacza pierwsze kontakty z dużą grupą, które odegrają znacząca rolę dla rozwoju i późniejszego funkcjonowania w różnych środowiskach.

          Pobyt dziecka w żłobku jest dla niego bardzo silnym przeżyciem, dużym zmianom ulega dotychczasowe funkcjonowanie w środowisku rodzinnym. Dziecko w tym czasie oswaja się z nowymi osobami, uczy się cierpliwości, zasad przebywania i zabaw w grupie, akceptacji innych dzieci i opiekunek.

          Zanim dziecko przystosuje się do nowych warunków przechodzi okres adaptacji trwający zazwyczaj około dwa, trzy tygodnie ,czasem nawet trzy miesiące. Nie ma na to reguły, ponieważ każde dziecko jest inne i może inaczej reagować. Niektóre maluchy są odważne i już w pierwszych dniach nawet nie zauważają ,że ich rodzice "znikają" na godzinę. Często bywa też tak,że najpierw dziecko nie chce wejść na salę i płacze,a potem nie chce wyjść ..i też płacze.   Albo płacze przez pierwsze pięć minut ,a potem świetnie się bawi.Dzieje się tak ,gdyż płacz jest naturalnym sposobem komunikacji dziecka ze światem,zwłaszcza kiedy nie potrafi jeszcze mówić.To jest sposób na rozładowanie przez nie wszelkich nagromadzonych emocji. 

  Obserwujemy u dziecka reakcje protestu i rozpaczy. W przypadku przedłużania się tego stanu mogą ulec zmianie inne zachowania dziecka na poziomie psychospołecznym i fizjologicznym, tj.:

  •  zaburzenia snu przejawiające się np. nagłym zrywaniem się i płaczem w nocy,   trudności w zasypianiu, lękami, niepokojem itp.;
  • zmniejszenie apetytu (całkowite odmawianie jedzenia) lub jego wzmożenie
  • płaczliwość, rozdrażnienie, wpadanie w histerię
  • napady agresji, buntu, sprzeciwy, popychanie, bicie, rzucanie się na ziemię

 Zaburzenia te mają charakter przejściowy; trwają do czasu przystosowania się dziecka do nowych warunków.

Podczas pierwszych dni pobytu również rodzice odczuwają niepokój, niepewność, rozżalenie, strach, lęk- są to zupełnie normalne reakcje. Trzeba jednak pamiętać, że dzieci doskonale wyczuwają nastroje własnych rodziców, kiedy oni są niepewni, niespokojni, dzieciom trudniej pogodzić się z rozłąką i przystosować do nowej sytuacji.

W przygotowaniu dziecka do nowego etapu w jego życiu, jakim jest pójście do żłobka, bardzo ważną rolę odgrywają Rodzice. Poniżej znajdą Państwo kilka cennych wskazówek jak sobie radzić z problemami adaptacyjnymi w żłobku:

  • Pamiętajcie,  że  pierwsze  dni  pobytu  w  żłobku  są  dla  Waszych  dzieci  trudnym okresem.  Dziecko  zmienia  najbliższe  otoczenie,  styka  się  z  nowymi  osobami, nowymi  zabawkami,  nowymi  pomieszczeniami.  Pomóżcie,  dokładając  wszelkich starań, aby przystosowanie dziecka do nowego środowiska wypadło pomyślnie.
  • Jeśli tylko jest to możliwe, w początkowym okresie adaptacji (tydzień, dwa) zostawiaj maluszka w żłobku na trzy / cztery godziny, z dnia na dzień wydłużając czas, by miał możliwość przyzwyczaić się do Twej przedłużającej się nieobecności w sposób stopniowy. Może w tym pomóc babcia lub zaprzyjaźniona, blisko mieszkająca ciocia lub opiekunka. Jeśli nie musisz, nie znikaj od pierwszego dnia na 7 godzin. Dla Maleństwa tak długa samotność bez Ciebie jest zbyt trudna.
  • Pozytywne myślenie -To podstawa! Mama, która uważa, że robi dziecku wielką krzywdę posyłając je do  żłobka,  nieświadomie  przekazuje  dziecku  swój  lęk  i  napięcie. Spokój rodziców udziela się ich dziecku. Należy okazywać w obecności dziecka życzliwość i zaufanie wobec opiekuna odbierającego je od matki,zaufanie to podstawa współpracy między obiema stronami. Po każdym dniu staramy się udzielać informacji zwrotnej dotyczącej adaptacji dziecka w żłobku.
  • Opowiadając  dziecku  o  żłobku  lepiej  nie  ubarwiać  rzeczywistości,  ale  też  nie straszyć  –  trzymajmy  się  realiów:  „Będzie  dużo  zabawek  i  dużo  innych  dzieci. Zostaniesz z ciocią, a mama pójdzie do pracy”.
  • Spróbujcie pobawić się z dzieckiem w "rozstania i powroty",włączając do zabawy wszystkich członków rodziny.
  • Pożegnanie z maluchem zawsze jest bardzo trudne dla wszystkich również dla rodziców- dlatego ważne, aby trwało jak najkrócej. Przedłużanie przytulania, całowania powoduje, że dziecko jeszcze mocniej koncentruje się na swoich emocjach i płaczu.
  • Pożegnanie musi trwać jak najkrócej.Gdy dziecko weszło już na salę i pożegnało się z rodzicem, ważne jest aby nie stać w drzwiach i nie zaglądać ponownie na salę.   
    Ważne, by rozstanie odbyło się szybko i sprawnie. Każde dodatkowe pa!, każde ponowne przytulenie sprawia, że dziecko koncentruje się na swoich emocjach, swoim płaczu i coraz trudniej jest mu się uspokoić.
  • Jeśli dziecko to zauważy, resztę dnia spędzi z płaczem przy drzwiach – będzie czekało, kiedy znowu się pojawisz.To powoduje ponowne rozdrażnienie i podtrzymanie emocji żalu i rozpaczy.
  • W pierwszych tygodniach można pozwolić maluchowi na zabieranie ze sobą ulubionej zabawki, misia, kocyka, która zapewnia poczucie bezpieczeństwa i kojarzy się z domem. W momencie kiedy dziecko przyzwyczai się do żłobka należy stopniowo ograniczać zabawki np. zostawiać w szatni na półce.
  • Nigdy nie wprowadzaj kilku istotnych zmian w życiu małego człowieka jednocześnie. Metoda małych kroków jest najlepsza. Posyłając dziecko do żłobka odłóż w czasie rezygnację z pieluchy, smoczka, butelki. Łatwiej przywyknąć dziecku do jednej zmiany w danym momencie niż do kilku naraz.

Copyright © 2015 Żłobek Miejski Nr 3 w Białymstoku. Wszelkie prawa zastrzeżone.